Nieuwsberichten over elektrosmog

Vertaling van BioInitiative 2012 : https://bioinitiative.org/conclusions/

BIOINITIATIEF 2012 – CONCLUSIES Tabel 1-1

Over het algemeen rapporteren deze ongeveer 1800 nieuwe onderzoeken abnormale gentranscriptie (hoofdstuk 5); genotoxiciteit en schade aan enkel- en dubbelstrengs DNA (hoofdstuk 6); stress-eiwitten vanwege de fractale RF-antenne-achtige aard van DNA (hoofdstuk 7); chromatinecondensatie en verlies van DNA-herstelcapaciteit in menselijke stamcellen (rubrieken 6 en 15); vermindering van vrije radicalenvangers – met name melatonine (rubrieken 5, 9, 13, 14, 15, 16 en 17); neurotoxiciteit bij mensen en dieren (rubriek 9), kankerverwekkendheid bij mensen (rubrieken 11, 12, 13, 14, 15, 16 en 17); ernstige gevolgen voor de morfologie en functie van sperma van mens en dier (sectie 18); effecten op het gedrag van nakomelingen (artikel 18, 19 en 20); en effecten op de ontwikkeling van de hersenen en het schedelbot bij de nakomelingen van dieren die tijdens de zwangerschap worden blootgesteld aan straling van mobiele telefoons (rubrieken 5 en 18).

BIOEFFECTEN ZIJN DUIDELIJK VASTGESTELD

Bio-effecten zijn duidelijk vastgesteld en treden op bij zeer lage niveaus van blootstelling aan elektromagnetische velden en radiofrequente straling. Bio-effecten kunnen in de eerste paar minuten optreden op niveaus die verband houden met het gebruik van mobiele en draadloze telefoons. Bio-effecten kunnen ook optreden bij slechts enkele minuten blootstelling aan zendmasten voor mobiele telefoons (zendmasten), WI-FI en ‘slimme’ meters voor draadloze voorzieningen die blootstelling van het hele lichaam produceren. Chronische blootstelling aan het basisstation kan leiden tot ziekte.

BIOEFFECTEN BIJ CHRONISCHE BLOOTSTELLING KUNNEN REDELIJKERWIJS WORDEN VERONDERSTELD DAT DIT LEIDT TOT ONGEWENSTE GEZONDHEIDSEFFECTEN

Van veel van deze bio-effecten kan redelijkerwijs worden aangenomen dat ze leiden tot nadelige gezondheidseffecten als de blootstelling langdurig of chronisch is. Dit komt omdat ze de normale lichaamsprocessen verstoren (homeostase verstoren), voorkomen dat het lichaam beschadigd DNA geneest, onevenwichtigheden in het immuunsysteem veroorzaken, metabole verstoringen veroorzaken en de weerstand tegen ziekten via meerdere wegen verminderen. Essentiële lichaamsprocessen kunnen uiteindelijk worden uitgeschakeld door onophoudelijke externe stress (door systeembrede elektrofysiologische interferentie) en leiden tot een diepgaande verslechtering van metabolische en reproductieve functies.

LAGE BLOOTSTELLINGSNIVEAUS WORDEN GEASSOCIEERD MET BIOEFFECTEN EN ONGEWENSTE GEZONDHEIDSEFFECTEN BIJ CELL TOWER RFR BLOOTSTELLINGSNIVEAUS

Ten minste vijf nieuwe onderzoeken naar zendmasten rapporteren bio-effecten in het bereik van 0,003 tot 0,05 μW/cm2 op lagere niveaus dan gerapporteerd in 2007 (0,05 tot 0,1 uW/cm2 was het bereik waaronder in 2007 geen effecten werden waargenomen). Onderzoekers melden hoofdpijn, concentratieproblemen en gedragsproblemen bij kinderen en adolescenten; en slaapstoornissen, hoofdpijn en concentratieproblemen bij volwassenen. De normen voor openbare veiligheid zijn 1.000 – 10.000 of meer keer hoger dan de niveaus die nu algemeen worden gerapporteerd in onderzoeken naar basisstations voor mobiele telefoons om bio-effecten te veroorzaken.

BEWIJS VOOR VRUCHTBAARHEID EN REPRODUCTIE-EFFECTEN: MENSELIJK SPERMA EN HUN DNA ZIJN BESCHADIGD

Menselijk sperma wordt beschadigd door straling van mobiele telefoons met zeer lage intensiteiten in het lage microwatt- en nanowatt/cm2-bereik (0,00034 – 0,07 uW/cm2). Er is een ware stortvloed aan nieuwe onderzoeken die spermaschade bij mensen en dieren melden, wat leidt tot aanzienlijke zorgen over de vruchtbaarheid, voortplanting en gezondheid van de nakomelingen (niet-gerepareerde de novo-mutaties in sperma). Blootstellingsniveaus zijn vergelijkbaar met die van het dragen van een mobiele telefoon aan de riem of in de broekzak, of het gebruik van een draadloze laptop op schoot. Sperma mist het vermogen om DNA-schade te herstellen.
Studies van menselijk sperma tonen genetische (DNA) schade aan door mobiele telefoons in stand-bymodus en het gebruik van draadloze laptops. Verminderde spermakwaliteit, beweeglijkheid en levensvatbaarheid treden op bij blootstellingen van 0,00034 uW/cm2 tot 0,07 uW/cm2 met als gevolg een vermindering van de menselijke mannelijke vruchtbaarheid. Sperma kan DNA-schade niet herstellen.
Verscheidene internationale laboratoria hebben herhaalde onderzoeken uitgevoerd die nadelige effecten op de kwaliteit, beweeglijkheid en pathologie van het sperma aantonen bij mannen die een mobiele telefoon, pda of semafoon aan hun riem of in een zak dragen, en met name degenen die een mobiele telefoon, pda of semafoon dragen (Agarwal et al, 2008; Agarwal et al, 2008; 2009; Wdowiak et al, 2007; De Iuliis et al, 2009; Fejes et al, 2005; Aitken et al, 2005; Kumar, 2012). Andere studies concluderen dat het gebruik van mobiele telefoons, blootstelling aan straling van mobiele telefoons of opslag van een mobiele telefoon in de buurt van de teelballen van menselijke mannen het aantal zaadcellen, de beweeglijkheid, de levensvatbaarheid en de structuur beïnvloeden (Aitken et al, 2004; Agarwal et al, 2007; Erogul et al., 2006). Dierstudies hebben oxidatieve en DNA-schade, pathologische veranderingen in de teelballen van dieren, verminderde spermamobiliteit en levensvatbaarheid en andere maatregelen van schadelijke schade aan de mannelijke kiembaan aangetoond (Dasdag et al, 1999; Yan et al, 2007; Otitoloju et al, 2010; Salama et al., 2008; Behari et al, 2006; Kumar et al, 2012). Er zijn minder dierstudies die de effecten van straling van mobiele telefoons op vrouwelijke vruchtbaarheidsparameters hebben bestudeerd. Panagopoulous et al. rapport uit 2012 verminderde ovariële ontwikkeling en grootte van eierstokken, en voortijdige celdood van ovariële follikels en verpleegcellen inDrosophila melanogaster. Gul et al (2009) melden dat ratten die werden blootgesteld aan RFR op stand-byniveau (telefoons aan maar geen oproepen uitzenden) een afname veroorzaakten van het aantal ovariële follikels bij pups die uit deze blootgestelde moederdieren werden geboren. Magras en Xenos (1997) meldden onomkeerbare onvruchtbaarheid bij muizen na vijf (5) generaties blootstelling aan RFR bij blootstellingsniveaus van mobiele telefoons van minder dan één microwatt per vierkante centimeter (μW/cm2).

BEWIJS DAT KINDEREN KWETSBAARDER ZIJN

Er zijn goede aanwijzingen dat veel toxische blootstellingen aan de foetus en zeer jonge kinderen bijzonder nadelige gevolgen hebben, afhankelijk van wanneer ze optreden tijdens kritieke fasen van groei en ontwikkeling (tijdvensters van kritieke ontwikkeling), waar dergelijke blootstellingen de kiem kunnen leggen voor gezondheid schade die zich zelfs decennia later ontwikkelt. De bestaande FCC- en ICNIRP-limieten voor openbare veiligheid lijken de volksgezondheid niet voldoende te beschermen, met name voor jongeren (embryo, foetus, pasgeborene, zeer jong kind).

Het Presidential Cancer Panel (2010) ontdekte dat kinderen een bijzonder risico lopen vanwege hun kleinere lichaamsgewicht en snelle fysieke ontwikkeling, die beide hun kwetsbaarheid voor bekende kankerverwekkende stoffen, waaronder straling, vergroten. ‘

De American Academy of Pediatrics stelt in een brief aan congreslid Dennis Kucinich van 12 december 2012: “ Kinderen worden onevenredig zwaar getroffen door blootstelling aan het milieu, waaronder straling van mobiele telefoons. De verschillen in botdichtheid en de hoeveelheid vloeistof in de hersenen van een kind in vergelijking met de hersenen van een volwassene kunnen ervoor zorgen dat kinderen grotere hoeveelheden RF-energie dieper in hun hersenen absorberen dan volwassenen. Het is van essentieel belang dat alle nieuwe normen voor mobiele telefoons of andere draadloze apparaten gebaseerd zijn op de bescherming van de jongste en meest kwetsbare bevolkingsgroepen om ervoor te zorgen dat ze gedurende hun hele leven worden beschermd.”

FOETALE EN NEONATALE EFFECTEN VAN EMF

Blootstelling van de foetus ( in de baarmoeder ) en vroege kinderjaren aan straling van mobiele telefoons en draadloze technologieën in het algemeen kan een risicofactor zijn voor hyperactiviteit, leerstoornissen en gedragsproblemen op school.

Foetale ontwikkelingsstudies:

Effecten op de zich ontwikkelende foetus door blootstelling in de baarmoeder aan straling van mobiele telefoons zijn waargenomen in studies bij zowel mensen als dieren sinds 2006. Divan et al (2008) ontdekten dat kinderen van moeders die mobiele telefoons gebruikten tijdens de zwangerschap meer gedragsproblemen ontwikkelen door de tijd dat ze de leerplichtige leeftijd hebben bereikt, dan kinderen van wie de moeder tijdens de zwangerschap geen mobiele telefoon gebruikte. Kinderen van wie de moeder mobiele telefoons gebruikte tijdens de zwangerschap hadden 25% meer emotionele problemen, 35% meer hyperactiviteit, 49% meer gedragsproblemen en 34% meer problemen met leeftijdgenoten
(Divan et al., 2008).

Maatregelen met gezond verstand om zowel ELF-EMV als RF-EMV in deze populaties te beperken zijn nodig, vooral met betrekking tot vermijdbare blootstellingen zoals couveuses die kunnen worden aangepast; en waar onderwijs van de zwangere moeder met betrekking tot laptops, mobiele telefoons en andere bronnen van ELF-EMF en RF EMF gemakkelijk kan worden ingesteld.
Zorgwekkende bronnen van foetale en neonatale blootstelling zijn onder meer de straling van mobiele telefoons (zowel het gebruik door de vader van draadloze apparaten die op het lichaam worden gedragen als het gebruik door de moeder van draadloze telefoons tijdens de zwangerschap). Blootstelling aan RFR van het hele lichaam van basisstations en wifi, gebruik van draadloze laptops, gebruik van couveuses voor pasgeborenen met te hoge ELF-EMF-waarden die leiden tot veranderde hartslagvariabiliteit en verlaagde melatoninespiegels bij pasgeborenen, blootstelling van de foetus aan MRI van de zwangere moeder, en een grotere vatbaarheid voor leukemie en astma bij het kind wanneer de moeder is blootgesteld aan ELF-EMF.

Een voorzorgsbenadering kan het kader bieden voor besluitvorming wanneer herstelmaatregelen moeten worden genomen om hoge blootstellingen van kinderen en zwangere vrouwen te voorkomen.
(Bellieni en Pinto, 2012 – Deel 19)

EMF/RFR ALS EEN PLAUSBAAR BIOLGISCHE MECHANISME VOOR AUTISME (ASS)

• Kinderen met bestaande neurologische problemen, waaronder cognitieve, leer-, aandachts-, geheugen- of gedragsproblemen, moeten zoveel mogelijk worden voorzien van bekabelde (niet draadloze) leer-, leef- en slaapomgevingen,
• In klaslokalen voor speciaal onderwijs moeten ‘geen draadloze’ voorwaarden in acht worden genomen om vermijdbare stressoren te verminderen die sociale, academische en gedragsmatige vooruitgang kunnen belemmeren.
• Alle kinderen zouden redelijkerwijs moeten worden beschermd tegen de fysiologische stressfactor van aanzienlijk verhoogde EMF/RFR (draadloos in klaslokalen of thuisomgevingen).
• Schooldistricten die nu volledig draadloze leeromgevingen overwegen, moeten er sterk op worden gewezen dat bekabelde omgevingen waarschijnlijk betere leer- en onderwijsomgevingen zullen bieden en mogelijke nadelige gevolgen voor de gezondheid van zowel studenten als docenten op de lange termijn kunnen voorkomen.
•  Monitoring van de effecten van draadloze technologie in leer- en zorgomgevingen moet worden uitgevoerd met geavanceerde meet- en data-analysetechnieken die op de hoogte zijn van de niet-lineaire effecten van EMF/RFR en van datatechnieken die het meest geschikt zijn om deze effecten te onderscheiden.
• Er is voldoende wetenschappelijk bewijs om de keuze voor bekabeld internet, bekabelde klaslokalen en bekabelde leerapparatuur te rechtvaardigen, in plaats van een dure en potentieel schadelijke toezegging te doen aan draadloze apparaten die later mogelijk moeten worden vervangen, en
• Bekabelde klaslokalen zouden redelijkerwijs moeten worden aangeboden aan alle studenten die zich afmelden voor draadloze omgevingen. (Herbert en Sage, 2012 – Sectie 20)

Veel verstoorde fysiologische processen en gedragsstoornissen bij mensen met ASS lijken sterk op de biologische en gezondheidseffecten van blootstelling aan EMF/RFR. Biomarkers en ziekte-indicatoren en hun klinische symptomen hebben opvallende overeenkomsten. In grote lijnen kunnen dit soort verschijnselen in een of meer van verschillende klassen vallen: a) wijziging van genen of genexpressie, b) inductie van verandering in de ontwikkeling van de hersenen of het organisme, c) wijziging van verschijnselen die de systemische en hersenfunctie voortdurend moduleren. basis gedurende de levensloop (waaronder zowel systemische pathofysiologie als veranderingen in de hersenen), en d) bewijs van functionele verandering in domeinen zoals gedrag, sociale interactie en aandacht waarvan bekend is dat ze worden uitgedaagd bij ASS. Enkele duizenden wetenschappelijke studies gedurende vier decennia wijzen op ernstige biologische effecten en gezondheidsschade door EMF en RFR. Deze onderzoeken rapporteren genotoxiciteit, enkel- en dubbelstrengs DNA-schade, chromatinecondensatie, verlies van DNA-herstelcapaciteit in menselijke stamcellen, vermindering van vrije radicalenvangers (met name melatonine), abnormale gentranscriptie, neurotoxiciteit, carcinogeniteit, schade aan de morfologie van het sperma. en functie, effecten op gedrag en effecten op de ontwikkeling van de hersenen bij de foetus van menselijke moeders die mobiele telefoons gebruiken tijdens de zwangerschap. Blootstelling aan mobiele telefoons is in verband gebracht met veranderde foetale hersenontwikkeling en ADHD-achtig gedrag bij de nakomelingen van zwangere muizen. Het verminderen van levenslange gezondheidsrisico’s begint in de vroegste stadia van de embryonale en foetale ontwikkeling, wordt versneld voor de baby en het zeer jonge kind vergeleken aan volwassenen, en is niet compleet bij jonge mensen (voor zover de hersenen en het zenuwstelsel rijpen) tot begin 20. Vensters van kritieke ontwikkeling betekenen dat risicofactoren die eenmaal in de cellen zijn vastgelegd, of in epigenetische veranderingen in het genoom, ernstige en levenslange gevolgen kunnen hebben voor de gezondheid of ziekte van elk individu.

Alle relevante omgevingsomstandigheden, waaronder EMF en RFR, die het menselijk genoom kunnen aantasten en de normale gezondheid en ontwikkeling van soorten, waaronder homo sapiens, kunnen schaden, moeten worden meegewogen bij het definiëren en uitvoeren van voorzichtige voorzorgsmaatregelen ter bescherming van de volksgezondheid.

Allostatische belasting bij autisme en autistische decompensatie – we bevinden ons mogelijk op een omslagpunt dat kan worden teruggedrongen door onnodige stressoren zoals EMF/RFR te verwijderen en veerkracht op te bouwen.

Het gevolg van het negeren van duidelijk bewijs van grootschalige gezondheidsrisico’s voor de wereldbevolking, wanneer de risicofactoren grotendeels te vermijden of te voorkomen zijn, is een te groot risico om te nemen. Nu de epidemie van autisme (ASS) het welzijn van kinderen en hun gezinnen in gevaar brengt met een snelheid van één gezin op 88, en het percentage neemt nog steeds jaarlijks toe, kunnen we het ons niet veroorloven om deze hoeveelheid bewijsmateriaal te negeren. Het publiek moet weten dat deze risico’s bestaan, dat de overgang naar draadloos niet als veilig moet worden beschouwd en dat het zeer de moeite waard is om blootstellingen te minimaliseren die nog steeds de voordelen bieden van technologie bij het leren, maar zonder de dreiging van gezondheidsrisico’s en ontwikkelingsstoornissen in leren en gedrag in de klas.

(Herbert en Sage, 2010 – Sectie 20)

DE BLOED-HERSENBARRIÈRE IS IN GEVAAR

De BBB is een beschermende barrière die de stroom van gifstoffen naar gevoelig hersenweefsel voorkomt. Verhoogde doorlaatbaarheid van de BBB veroorzaakt door RFR van mobiele telefoons kan leiden tot neuronale schade. Veel onderzoeken tonen aan dat blootstelling aan zeer lage intensiteit aan RFR de bloed-hersenbarrière (BBB) ​​kan aantasten (meestal dierstudies). Als we het onderzoek samenvatten, is het waarschijnlijker dan onwaarschijnlijk dat niet-thermische EMF van mobiele telefoons en basisstations effecten hebben op de biologie. Een enkele blootstelling van 2 uur aan straling van mobiele telefoons kan resulteren in een verhoogde lekkage van de BBB, en 50 dagen na blootstelling kan neuronale schade worden waargenomen, en op het latere tijdstip wordt ook lekkage van albumine aangetoond. Er is aangetoond dat de RFR-niveaus die nodig zijn om de BBB te beïnvloeden zo laag zijn als 0,001 W/kg, of minder dan het op armlengte houden van een mobiele telefoon. De Amerikaanse FCC-norm is 1,6 W/kg; de ICNIRP-standaard is 2 W/kg energie (SAR) in hersenweefsel door gebruik van mobiele/draadloze telefoons. BBB-effecten treden dus op bij ongeveer 1000 keer lagere RFR-blootstellingsniveaus dan de Amerikaanse en ICNIRP-limieten toestaan. (Salford, 2012 – Deel 10)

Als de bloed-hersenbarrière kwetsbaar is voor ernstige en voortdurende schade door draadloze blootstelling, dan moeten we misschien ook kijken naar de bloed-oculaire barrière (die de ogen beschermt), de bloed-placenta-barrière (die de zich ontwikkelende foetus beschermt) ) en de bloed-darmbarrière (die een goede spijsvertering en voeding beschermt), en de bloed-testes-barrière (die zich ontwikkelend sperma beschermt) om te zien of ook zij kunnen worden beschadigd door RFR.

EPIDEMIOLOGISCH ONDERZOEK TOONT ​​CONSEQUENT VERHOGINGEN AAN IN HET RISICO OP HERSENKANKER

Hersentumoren : Er is een consistent patroon van verhoogd risico op glioom en akoestisch neuroom geassocieerd met het gebruik van mobiele telefoons en draadloze telefoons.

“Op basis van epidemiologische studies is er een consistent patroon van verhoogd risico op glioom en akoestisch neuroom geassocieerd met het gebruik van mobiele telefoons en draadloze telefoons. Het bewijs is voornamelijk afkomstig van twee studiecentra, de Hardell-groep in Zweden en de Interphone Study Group. Er wordt geen consistent patroon van een verhoogd risico gezien voor meningeoom. Een systematische bias in de onderzoeken die de resultaten verklaren, zou ook het geval zijn geweest voor meningeoom. Het verschillende risicopatroon voor tumortype versterkt de bevindingen met betrekking tot glioom en akoestisch neuroom. Meta-analyses van de Hardell-groep en Interphone-onderzoeken tonen een verhoogd risico op glioom en akoestisch neuroom. Ondersteunend bewijs komt ook van anatomische lokalisatie van de tumor naar het meest blootgestelde gebied van de hersenen, cumulatieve blootstelling in uren en latentietijd die allemaal bijdragen aan de biologische relevantie van een verhoogd risico. Bovendien versterken risicoberekeningen op basis van geschatte geabsorbeerde dosis de bevindingen. (Hardell, 2012 – Deel 11)

“Er is een redelijke basis om te concluderen dat RF-EMV’s bioactief zijn en potentieel gezondheidseffecten kunnen veroorzaken. Er is een consistent patroon van verhoogd risico op glioom en akoestisch neuroom geassocieerd met het gebruik van draadloze telefoons (mobiele telefoons en draadloze telefoons), voornamelijk gebaseerd op de resultaten van case-control studies van de Hardell-groep en de resultaten van de Interphone Final Study. Epidemiologisch bewijs geeft aan dat RF-EMF moet worden geclassificeerd als kankerverwekkend voor de mens.

Op basis van ons eigen onderzoek en beoordeling van ander bewijs zijn de bestaande FCC/IEE en ICNIRP openbare veiligheidslimieten en referentieniveaus niet toereikend om de volksgezondheid te beschermen. Er zijn nieuwe normen en limieten voor de volksgezondheid nodig.

BEWIJS VOOR GENETISCHE EFFECTEN

Zesentachtig (86) nieuwe artikelen over genotoxische effecten van RFR gepubliceerd tussen 2007 en medio 2012 worden geprofileerd. Hiervan vertoonden 54 (63%) effecten en 32 (37%) geen effecten.

Drieënveertig (43) nieuwe ELF-EMF papers en twee statisch magnetische veld papers die rapporteren over genotoxische effecten van ELF-EMF gepubliceerd tussen 2007 en medio 2012 zijn geprofileerd. Hiervan vertonen 35 (81%) effecten en 8 (19%) geen effect.

BEWIJS VOOR NEUROLOGISCHE EFFECTEN

Honderdvijfenvijftig (155) nieuwe artikelen die rapporteren over neurologische effecten van RFR gepubliceerd tussen 2007 en medio 2012 zijn geprofileerd. Hiervan vertoonden 98 (63%) effecten en 57 (37%) geen effecten.

Negenenzestig (69) nieuwe ELF-EMF papers (waaronder twee static field papers) die rapporteren over genotoxische effecten van ELF-EMF gepubliceerd tussen 2007 en medio 2012 zijn geprofileerd. Hiervan vertonen 64 (93%) effecten en 5 (7%) geen effect.

BEWIJS VOOR KINDERKANKER (LEUKEMIE)

Met in totaal 42 epidemiologische studies die tot nu toe zijn gepubliceerd, behoren EMF’s tot de meest uitgebreid bestudeerde omgevingsfactoren. Behalve ioniserende straling is er geen andere omgevingsfactor die het risico op leukemie bij kinderen zo sterk kan verhogen.
Voldoende bewijs uit epidemiologische studies van een verhoogd risico door blootstelling aan EMF (power frequency magnetic fields) dat niet kan worden toegeschreven aan toeval, vooringenomenheid of verwarring. Daarom kunnen dergelijke blootstellingen volgens de regels van het IARC worden geclassificeerd als een

Groep 1 carcinogeen (bekend carcinogeen).

Er is tot nu toe geen andere risicofactor geïdentificeerd waarvoor dergelijke onwaarschijnlijke omstandigheden naar voren zijn gebracht om de noodzaak om stappen te ondernemen om de blootstelling te verminderen uit te stellen of te ontkennen. Als een stap in de richting van voorzorg moeten maatregelen worden genomen om te garanderen dat de blootstelling als gevolg van transmissie- en distributielijnen lager is dan gemiddeld ongeveer 1 mG. Deze waarde is momenteel willekeurig en wordt alleen ondersteund door het feit dat in veel studies dit niveau als referentie is gekozen.

RFR op basisstationniveau op niveaus variërend van minder dan 0,001 uW/cm2 tot 0,05 uW/cm2. In 5 nieuwe onderzoeken sinds 2007 melden onderzoekers hoofdpijn, concentratieproblemen en gedragsproblemen bij kinderen en adolescenten; en slaapstoornissen, hoofdpijn en concentratieproblemen bij volwassenen.

MELATONINE, BORSTKANKER EN DE ZIEKTE VAN ALZHEIMER

MELATONINE EN BORSTKANKER

Conclusie : Elf (11) van de 13 gepubliceerde epidemiologische residentiële en beroepsstudies worden geacht (positief) bewijs te leveren dat een hoge blootstelling aan ELF MF kan resulteren in een verminderde melatonineproductie. De twee negatieve onderzoeken vertoonden belangrijke tekortkomingen die de resultaten zeker kunnen hebben vertekend. Er is voldoende bewijs om te concluderen dat langdurig relatief hoge blootstelling aan ELF MF kan leiden tot een afname van de melatonineproductie. Het is niet vastgesteld in welke mate persoonlijke kenmerken, bijv. Medicijnen, een wisselwerking hebben met ELF MF-blootstelling bij het verminderen van de melatonineproductie

Conclusie : Nieuw onderzoek geeft aan dat blootstelling aan ELF MF, in vitro, de melatonineactiviteit aanzienlijk kan verminderen door effecten op MT1, een belangrijke melatoninereceptor.

DE ZIEKTE VAN ALZHEIMER
Er is sterk epidemiologisch bewijs dat blootstelling aan ELF MF een risicofactor is voor AD. Er zijn nu twaalf (12) onderzoeken naar ELF MF-blootstelling en AD of dementie die . Negen (9) van deze onderzoeken worden als positief beschouwd en drie (3) als negatief. De drie negatieve onderzoeken vertonen ernstige tekortkomingen in de ELF MF-blootstellingsclassificatie, waardoor proefpersonen met een vrij lage blootstelling worden beschouwd als personen met een aanzienlijke blootstelling. Er zijn onvoldoende studies om een ​​mening te formuleren over de vraag of blootstelling aan radiofrequente MF een risico- of beschermende factor is voor AD.

Er is nu bewijs dat (i) hoge niveaus van perifere bèta-amyloïde een risicofactor zijn voor AD en (ii) gemiddelde tot hoge blootstelling aan ELF MF de perifere bèta-amyloïde kan verhogen. Hoge hersenniveaus van bèta-amyloïde zijn ook een risicofactor voor AD en middelmatige tot hoge ELF MF-blootstelling aan hersencellen verhoogt waarschijnlijk ook de productie van bèta-amyloïde door deze cellen.

Er is aanzienlijk bewijs in vitro en bij dieren dat melatonine beschermt tegen AD. Daarom is het zeker mogelijk dat lage niveaus van melatonineproductie geassocieerd zijn met een verhoogd risico op AD.
(Davanipour en Sobel, 2012 – Sectie 13)

STRESS EIWITTEN EN DNA ALS EEN FRACTAL ANTENNE VOOR RFR

DNA fungeert als een ‘fractal-antenne’ voor EMF en RFR. De opgerolde spoelstructuur van DNA in de kern zorgt ervoor dat het molecuul als een fractal-antenne reageert op een breed scala aan frequenties. De structuur maakt DNA bijzonder kwetsbaar voor EMF-schade.

Het mechanisme omvat directe interactie van EMF met het DNA-molecuul (beweringen dat er geen bekende interactiemechanismen zijn, zijn overduidelijk onjuist)

Veel EMF-frequenties in de omgeving kunnen DNA-veranderingen veroorzaken en zullen dat ook doen.

De door EMF geactiveerde cellulaire stressrespons is een effectief beschermend mechanisme voor cellen die worden blootgesteld aan een breed scala aan EMF-frequenties.

EMF stimuleert stress-eiwitten (wat duidt op een aanval op de cel).

EMF beschadigt cellen efficiënt op een miljard keer lagere niveaus dan conventionele verwarming.

Veiligheidsnormen op basis van verwarming zijn niet relevant om te beschermen tegen blootstelling aan EMV-niveaus. Er is dringend behoefte aan een herziening van de normen voor blootstelling aan EMV. Onderzoek heeft aangetoond dat de drempels erg laag zijn (veiligheidsnormen moeten worden verlaagd om biologische reacties te beperken). Op basis van het onderzoek naar de stressrespons zouden biologisch gebaseerde EMV-veiligheidsnormen kunnen worden ontwikkeld.

BEWIJS VOOR VERSTORING VAN HET MODULERENDE SIGNAAL DNA VAN DE MENSELIJKE STAMCEL PAST OF HERSTELT NIET AAN

Menselijke stamcellen passen zich niet aan aan chronische blootstelling aan niet-thermische microgolven (kunnen beschadigd DNA niet repareren), en schade aan DNA in genen in andere cellen herstelt over het algemeen niet zo efficiënt.

Niet-thermische effecten van microgolven zijn afhankelijk van de verscheidenheid aan biologische en fysische parameters waarmee rekening moet worden gehouden bij het vaststellen van de veiligheidsnormen. Steeds meer bewijs suggereert dat het SAR-concept, dat algemeen wordt toegepast voor veiligheidsnormen, niet alleen nuttig is voor de evaluatie van gezondheidsrisico’s van niet-thermische microgolven van mobiele communicatie. Er moet rekening worden gehouden met andere blootstellingsparameters, zoals frequentie, modulatie, duur en dosis. Lagere intensiteiten zijn niet altijd minder schadelijk; ze kunnen schadelijker zijn. Er bestaan ​​intensiteitsvensters, waar bio-effecten veel krachtiger zijn.

Een lineaire dosis-responsrelatietest is waarschijnlijk ongeldig voor het testen van RFR en EMF (zoals wordt gedaan bij het testen van chemicaliën op toxiciteit).

Resonantiefrequenties kunnen biologische effecten veroorzaken bij zeer lage intensiteiten die vergelijkbaar zijn met basisstations (zendmasten) en andere microgolfbronnen die worden gebruikt in mobiele communicatie.
Deze blootstellingen kunnen gezondheidsrisico’s veroorzaken. De huidige veiligheidsnormen zijn onvoldoende om te beschermen tegen niet-thermische microgolfeffecten.

De gegevens over de effecten van microgolven bij superlage intensiteiten en de significante rol van blootstellingsduur in deze effecten, samen met de gegevens die aantonen dat de nadelige effecten van niet-thermische microgolven van gsm/UMTS mobiele telefoons afhangen van de draaggolffrequentie en het type microgolf signalen suggereren dat microgolven van basisstations/masten, draadloze routers, wifi en andere draadloze apparaten en blootstellingen die tegenwoordig algemeen worden gebruikt, ook nadelige effecten kunnen hebben bij langdurige blootstelling.

De meeste echte signalen die in mobiele communicatie worden gebruikt, zijn tot nu toe niet getest. Er is zeer weinig onderzoek gedaan met echte signalen en voor duur en onderbrekingen van blootstelling die relevant zijn voor chronische blootstellingen van mobiele communicatie. In sommige studies werden zogenaamde “mobiele communicatie-achtige” signalen onderzocht die in feite verschilden van de echte blootstellingen op belangrijke punten als intensiteit, draaggolffrequentie, modulatie, polarisatie, duur en intermittentie.

Er moeten nieuwe normen worden ontwikkeld op basis van kennis van mechanismen van niet-thermische effecten. Belangrijk is dat, omdat de signalen van mobiele communicatie sneller dan eenmaal per 10 jaar volledig worden vervangen door andere signalen, de duur vergelijkbaar met de latente periode, epidemiologische studies geen basis kunnen bieden voor de beoordeling van het risico op kanker op basis van nieuwe signalen.

Vanwege ELF-modulatie en extra ELF-velden die worden gecreëerd door de microgolfbronnen, bijvoorbeeld door mobiele telefoons, is het in veel gevallen moeilijk om de effecten van blootstelling aan ELF en microgolven te onderscheiden. Daarom moeten deze gecombineerde blootstellingen en hun mogelijke kankerrisico’s in combinatie worden beschouwd.

Aangezien verschillende soorten microgolfsignalen (draaggolffrequentie, modulatie, polarisatie, verre en nabije veld, intermittentie, coherentie, enz. ) verschillende effecten kunnen hebben, moeten de risico’s op kanker idealiter voor elk microgolfsignaal afzonderlijk worden geschat.

Het voorzorgsbeginsel moet worden geïmplementeerd terwijl er aan nieuwe normen wordt gewerkt.

Er moet worden verwacht dat een deel van de menselijke bevolking, zoals kinderen, zwangere vrouwen en groepen overgevoelige personen bijzonder gevoelig kunnen zijn voor niet-thermische blootstelling aan microgolven.

N. EFFECTEN VAN ZWAKKE-VELD INTERACTIES OP NIET-LINEAIRE BIOLOGISCHE OSCILLATOREN EN GESYNCHRONISEERDE NEURALE ACTIVITEIT

Een verenigende hypothese voor een plausibel biologisch mechanisme om andere EMF-bio-effecten met een zeer zwak veld dan kanker te verklaren, kan liggen bij zwakveldinteracties van gepulste RFR en ELF-gemoduleerde RFR als verstoorders van gesynchroniseerde neurale activiteit. Elektrische ritmes in onze hersenen kunnen worden beïnvloed door externe signalen. Dit komt overeen met vastgestelde zwakveldeffecten op gekoppelde biologische oscillatoren in levende weefsels. Biologische systemen van hart, hersenen en darmen zijn voor hun synchronie afhankelijk van de coöperatieve acties van cellen die functioneren volgens principes van niet-lineaire, gekoppelde biologische oscillaties, en zijn afhankelijk van voortreffelijk getimede signalen uit de omgeving op verdwijnend kleine niveaus (Buzsaki , 2006; Strogatz, 2003). De sleutel tot synchronisatie zijn de gezamenlijke acties van cellen die elektrisch samenwerken – het koppelen van populaties van biologische oscillatoren die in grote reeksen aan elkaar koppelen en spontaan synchroniseren. Synchrone biologische oscillaties in cellen (pacemakercellen) kunnen worden verstoord door kunstmatige, exogene omgevingssignalen, wat resulteert in desynchronisatie van neurale activiteit die kritieke functies (waaronder metabolisme) reguleert in de hersenen, darm en hart en circadiane ritmes die slaap- en hormooncycli regelen (Strogatz , 1987). De hersenen bevatten een populatie van oscillatoren met verdeelde natuurlijke frequenties, die elkaar synchroon trekken (de circadiane pacemakercellen). Strogatz heeft zich beziggehouden met de verenigende wiskunde van biologische cycli en externe factoren die deze cycli verstoren (Strogatz, 2001, 2003). “ Synchrone biologische oscillaties in cellen (pacemakercellen) kunnen worden verstoord door kunstmatige, exogene omgevingssignalen, wat resulteert in desynchronisatie van neurale activiteit die kritieke functies (waaronder metabolisme) reguleert in de hersenen, darm en hart en circadiane ritmes die slaap- en hormooncycli regelen (Strogatz , 1987). De hersenen bevatten een populatie van oscillatoren met verdeelde natuurlijke frequenties, die elkaar synchroon trekken (de circadiane pacemakercellen). Strogatz heeft zich beziggehouden met de verenigende wiskunde van biologische cycli en externe factoren die deze cycli verstoren (Strogatz, 2001, 2003). “ Synchrone biologische oscillaties in cellen (pacemakercellen) kunnen worden verstoord door kunstmatige, exogene omgevingssignalen, wat resulteert in desynchronisatie van neurale activiteit die kritieke functies (waaronder metabolisme) reguleert in de hersenen, darm en hart en circadiane ritmes die slaap- en hormooncycli regelen (Strogatz , 1987). De hersenen bevatten een populatie van oscillatoren met verdeelde natuurlijke frequenties, die elkaar synchroon trekken (de circadiane pacemakercellen). Strogatz heeft zich beziggehouden met de verenigende wiskunde van biologische cycli en externe factoren die deze cycli verstoren (Strogatz, 2001, 2003). “ darm- en hart- en circadiane ritmes die de slaap- en hormooncycli regelen (Strogatz, 1987). De hersenen bevatten een populatie van oscillatoren met verdeelde natuurlijke frequenties, die elkaar synchroon trekken (de circadiane pacemakercellen). Strogatz heeft zich beziggehouden met de verenigende wiskunde van biologische cycli en externe factoren die deze cycli verstoren (Strogatz, 2001, 2003). “ darm- en hart- en circadiane ritmes die de slaap- en hormooncycli regelen (Strogatz, 1987). De hersenen bevatten een populatie van oscillatoren met verdeelde natuurlijke frequenties, die elkaar synchroon trekken (de circadiane pacemakercellen). Strogatz heeft zich beziggehouden met de verenigende wiskunde van biologische cycli en externe factoren die deze cycli verstoren (Strogatz, 2001, 2003). “Ritmes kunnen worden gewijzigd door een grote verscheidenheid aan middelen en deze verstoringen moeten de hersenprestaties ernstig veranderen “ (Buzsaki, 2006).
“Organismen zijn biochemisch dynamisch. Ze worden continu onderworpen aan in de tijd variërende omstandigheden in de vorm van zowel extrinsieke aandrijving vanuit de omgeving als intrinsieke ritmes die worden gegenereerd door gespecialiseerde cellulaire klokken in het organisme zelf. Relevante voorbeelden van dit laatste zijn de pacemaker die zich in de sinoatriale knoop in de harten van zoogdieren bevindt (1) en de circadiane klok die zich in de suprachiasmatische kernen in de hersenen van zoogdieren bevindt (2). Deze ritmegeneratoren zijn samengesteld uit duizenden klokcellen die intrinsiek divers zijn maar er niettemin in slagen om in een coherente oscillerende toestand te functioneren. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de circadiane oscillaties die worden vertoond door de suprachiasmatische kernen, waarvan bekend is dat de periode wordt bepaald door de gemiddelde periode van de individuele neuronen waaruit de circadiane klok bestaat (3-7).(Strogitz, 2001; Strogatz, 2003)
Synchrone biologische oscillaties in cellen (pacemakercellen) kunnen worden verstoord door kunstmatige, exogene omgevingssignalen, resulterend in desynchronisatie van neurale activiteit die kritieke functies (waaronder metabolisme) reguleert in de hersenen, darm en hart en circadiane ritmes die slaap en hormooncycli beheersen. De hersenen bevatten een populatie van oscillatoren met verdeelde natuurlijke frequenties, die elkaar synchroon trekken (de circadiane pacemakercellen). Strogatz heeft zich beziggehouden met de verenigende wiskunde van biologische cycli en externe factoren die deze cycli verstoren.

EMF EN RFR MAKEN CHEMISCHE TOXINS SCHADELIJKER

EMF werkt op het lichaam zoals andere giftige stoffen in het milieu (zware metalen, organische chemicaliën en pesticiden). Zowel giftige chemicaliën als EMF kunnen vrije radicalen genereren, stress-eiwitten produceren en indirecte schade aan het DNA veroorzaken. Waar er gecombineerde blootstelling is, kan de schade toenemen of zelfs synergetisch interageren, en resulteren in ergere schade aan genen.

EMF WORDT MET SUCCES GEBRUIKT BIJ GENEZING EN ZIEKTEBEHANDELINGEN

“De mogelijke toepassing van de opwaartse regulatie van het HSP70-gen door zowel ELF-EMF als nanoseconde PEMF in de klinische praktijk omvat onder andere trauma, chirurgie, perifere zenuwbeschadiging, orthopedische fracturen en ondersteuning van vasculaire transplantaten. Ongeacht het ontwerp van de puls, is aangetoond dat EMF-technologie effectief is bij botgenezing [5], wondherstel [11] en neurale regeneratie [31,36,48,49,51,63,64,65,66]. In termen van klinische toepassing biedt EMF-inductie van verhoogde niveaus van hsp70-eiwit ook bescherming tegen hypoxie [61] en bevordert het de myocardfunctie en overleving [20,22]. Gezien deze resultaten zijn we vooral geïnteresseerd in de translationele betekenis van effect versus werkzaamheid, die gewoonlijk niet wordt gerapporteerd door ontwerpers of onderzoekers van EMF-apparaten. Nauwkeurigere beschrijving van EM-puls- en sinusgolfparameters,“Het is bekend dat de mate van effecten van elektromagnetische velden op biologische systemen afhankelijk is van een aantal criteria in het golfvormpatroon van het gebruikte belichtingssysteem; deze omvatten frequentie, duur, golfvorm en relatieve oriëntatie van de velden [6,29,32,33,39,40]. In sommige gevallen hebben gepulseerde velden een verhoogde werkzaamheid aangetoond ten opzichte van statische ontwerpen [19,21] in zowel medische als experimentele omgevingen.” (Madkan et al, 2009)

ELF-EMF EN RFR WORDEN GECLASSIFICEERD ALS MOGELIJKE KANKERVEROORZAKEN –
WAAROM HANDELEN OVERHEDEN NIET?

Het International Agency for Research on Cancer van de Wereldgezondheidsorganisatie heeft draadloze radiofrequentie geclassificeerd als mogelijk kankerverwekkend voor de mens (mei 2011)*. De aanduiding is van toepassing op RFR met lage intensiteit in het algemeen en omvat alle RFR-emitterende apparaten en blootstellingsbronnen (mobiele en draadloze telefoons, wifi, draadloze laptops, draadloze hotspots, elektronische babyfoons, draadloze toegangspunten voor klaslokalen, draadloze antennefaciliteiten, enz. ). Het IARC-panel had ervoor kunnen kiezen om RFR te classificeren als een groep 4 – niet-carcinogeen als het duidelijk was dat RFR geen kankerverwekkende stof is. Het had ook kunnen constateren dat een aanduiding van groep 3 een goede tussenkeuze was (onvoldoende bewijs). IARC deed geen van beide.

NIEUWE VEILIGHEIDSGRENZEN MOETEN WORDEN VASTGESTELD – GEZONDHEIDSINSTELLINGEN MOETEN NU HANDELEN

De bestaande limieten voor openbare veiligheid (FCC- en ICNIRP-limieten voor openbare veiligheid) beschermen de volksgezondheid niet voldoende tegen chronische blootstelling door blootstellingen met zeer lage intensiteit. Als er geen tussentijdse correcties worden aangebracht aan bestaande en verouderde veiligheidslimieten, zal een dergelijke vertraging de gevolgen voor de volksgezondheid vergroten met nog meer toepassingen van draadloze technologieën, waardoor nog grotere populaties over de hele wereld in het dagelijks leven worden blootgesteld.

WETENSCHAPPELIJKE BENCHMARKS VOOR HARM PLUS VEILIGHEIDSMARGE = NIEUWE VEILIGHEIDSGRENZEN DIE GELDIG ZIJN

Gezondheidsinstanties en regelgevende instanties die openbare veiligheidsnormen voor ELF-EMF en RFR vaststellen, moeten nu actie ondernemen om nieuwe, biologisch relevante veiligheidslimieten aan te nemen die essentieel zijn voor de laagste wetenschappelijke benchmarks voor schade die voortkomt uit de recente onderzoeken, plus een lagere veiligheidsmarge. De bestaande limieten voor de openbare veiligheid zijn vele ordes van grootte te hoog als het gaat om het voorkomen van bio-effecten en het minimaliseren of elimineren van daaruit voortvloeiende nadelige effecten op de menselijke gezondheid. De meeste veiligheidsnormen zijn duizend keer of meer te hoog om gezonde populaties te beschermen, en nog minder effectief in het beschermen van gevoelige subpopulaties.

GEVOELIGE BEVOLKING MOETEN WORDEN BESCHERMD

De veiligheidsnormen voor gevoelige populaties zullen waarschijnlijk lager moeten worden vastgesteld dan voor gezonde volwassen populaties. Gevoelige populaties omvatten de zich ontwikkelende foetus, de baby, kinderen, ouderen, mensen met reeds bestaande chronische ziekten en mensen met ontwikkelde elektrische gevoeligheid (EHS).

NIEUW LEVEN BESCHERMEN – ZUIGELINGEN EN KINDEREN

Krachtige voorzorgsmaatregelen en duidelijke waarschuwingen voor de volksgezondheid zijn onmiddellijk geboden om een ​​wereldwijde epidemie van hersentumoren als gevolg van het gebruik van draadloze apparaten (mobiele telefoons en draadloze telefoons) te helpen voorkomen. Maatregelen met gezond verstand om zowel ELF-EMF als RFR bij de foetus en pasgeboren baby (gevoelige populaties) te beperken, zijn nodig, vooral met betrekking tot vermijdbare blootstellingen zoals babyfoons in de wieg en baby-isoletten (couveuses) in ziekenhuizen die kunnen worden aangepast; en waar onderwijs aan de zwangere moeder met betrekking tot laptopcomputers, mobiele telefoons en andere bronnen van ELF-EMF en RFR gemakkelijk kan worden ingesteld. Draadloze laptops en andere draadloze apparaten moeten sterk worden afgeraden op scholen voor kinderen van alle leeftijden.

STANDAARD VAN BEWIJS VOOR HET BEOORDELEN VAN DE WETENSCHAP

De bewijsstandaard voor het beoordelen van wetenschappelijk bewijs moet gebaseerd zijn op goede volksgezondheidsbeginselen in plaats van wetenschappelijke zekerheid te eisen voordat maatregelen worden genomen.

DRAADLOZE WAARSCHUWINGEN VOOR IEDEREEN

De voortdurende uitrol van draadloze technologieën en apparaten brengt de wereldwijde volksgezondheid in gevaar door onbeperkte draadloze handel, tenzij nieuwe en veel lagere blootstellingslimieten en sterke voorzorgsmaatregelen voor het gebruik ervan worden geïmplementeerd.

EMF EN RFR ZIJN VOORKOMBARE TOXISCHE BLOOTSTELLING

We hebben de kennis en middelen om de wereldbevolking te redden van nadelige gezondheidsgevolgen van meerdere generaties door zowel ELF- als RFR-blootstellingen te verminderen. Proactieve en onmiddellijke maatregelen om onnodige blootstelling aan elektromagnetische velden te verminderen, zullen de ziektelast en het aantal vroegtijdige sterfte verlagen.

DEFINIËREN VAN EEN NIEUW ‘EFFECTNIVEAU’ VOOR RFR

Uit voorzorg voor de volksgezondheid, een verlaging van de BioInitiative 2007-aanbeveling van 0,1 uW/cm2 (of een tiende van een microwatt per vierkante centimeter) voor cumulatieve RFR buitenshuis tot iets drie ordes van grootte lager (in de lage nanowatt per vierkante centimeter). centimeter bereik) is gerechtvaardigd.
Een wetenschappelijke maatstaf van 0,003 uW/cm2 of drie nanowatt per vierkante centimeter voor ‘laagste waargenomen effectniveau’ voor RFR is gebaseerd op onderzoeken op het niveau van mobiele telefoons. Het toepassen van een tienvoudige reductie om het gebrek aan langdurige blootstelling te compenseren (om een ​​veiligheidsbuffer te bieden voor chronische blootstelling, indien nodig) of voor kinderen als gevoelige subpopulatie levert een voorzorgsactieniveau op van 300 tot 600 picowatt per vierkante centimeter. Dit komt overeen met 0,3 nanowatt tot 0,6 nanowatt per vierkante centimeter als een redelijk voorzorgsmaatregelniveau voor chronische blootstelling aan gepulseerde RFR.
Deze niveaus moeten in de toekomst mogelijk worden gewijzigd, omdat er nieuwe en betere studies worden voltooid. We laten ruimte voor toekomstige studies die de huidige waargenomen ‘effectniveaus’ kunnen verlagen of verhogen en moeten bereid zijn om nieuwe informatie te accepteren als leidraad voor nieuwe voorzorgsmaatregelen.