Darmkanker neemt toe bij jonge volwassenen: zijn smartphones erbij betrokken?

Epidemioloog De-Kun Li wil het weten

Vertaald bericht van diagnose-funk.org

Dikkedarmkanker is de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen tussen de 20 en 49 jaar, volgens het laatste  jaarverslag  van het National Cancer Institute, dat vorige week werd uitgebracht.

• “Niemand kan deze ogenschijnlijke tegenstrijdigheid verklaren”, vertelde Li aan Microwave News. Bekende risicofactoren voor dikkedarmkanker zijn obesitas, ongezonde voeding en gebrek aan lichaamsbeweging, maar Li denkt niet dat ze de tegenstrijdigheid verklaren. “In ieder geval,” zei hij, “jongere generaties zijn meer gezondheidsbewust en eten beter.”

Li biedt een alternatieve hypothese: de gewoonte van jonge mensen om hun mobiele telefoon in de voor- of achterzak van hun spijkerbroek te dragen. “Wanneer ze in zakken worden geplaatst, bevinden de telefoons zich in de buurt van het rectum en de distale dikke darm, en dit zijn de plaatsen met de grootste toename van kanker”, zegt hij.

RF-blootstelling van telefoons in stand-bymodus
 

Li’s hypothese is dat telefoons RF-straling blijven uitzenden wanneer ze in een zak worden gestopt. Dat doen ze, vooral smartphones, maar de blootstelling is moeilijk in te schatten.

Wanneer telefoons niet in gebruik zijn, gaan ze snel in de slaapstand en worden RF-transmissies sterk verminderd. De telefoon blijft echter actief omdat het systeem altijd zijn locatie moet weten, zodat het netwerk oproepen of sms’jes naar de dichtstbijzijnde zendmast kan routeren voor bezorging.

Uit een in 2012 gepubliceerd Zweeds-Deens  onderzoek bleek dat telefoons die stand-by stonden slechts om de twee tot vijf uur contact maakten met het lokale basisstation – en dan nog maar voor een paar seconden. ‘De blootstelling in de stand-bymodus kan als verwaarloosbaar worden beschouwd’, concludeert  Kjell Hansson Mild  van Umeå University, de hoofdauteur van het onderzoek. Jørgen Bach Andersen  van de Universiteit van Aalborg was zijn co-auteur.

Tegenwoordig ziet Mild de zaken anders omdat smartphones – die relatief nieuw waren toen hij zijn studie deed – veel vaker contact maken met het netwerk, al was het maar om hun locatie bij te werken. Mild wil onderzoek. “We hebben meer metingen en dosimetrie nodig over hoe een telefoon in een zak uitstraalt”, zei Mild in een interview, eraan toevoegend: “Ik bewaar mijn telefoon in mijn koffer en als ik hem aanzet, gebruik ik een luidspreker.”

Als een telefoon in een zak zit, is de afstand tot het lichaam kleiner dan   aanbevolen door Om Gandhi , zei Mild. Gandhi, emeritus hoogleraar aan de Universiteit van Utah, heeft een reeks artikelen gepubliceerd over de blootstelling aan mobiele telefoons, geschat door middel van metingen en berekeningen (hier is er een  uit  2002).

In een e-mailuitwisseling merkte Gandhi op dat mobiele telefoons bij conformiteitstests ongeveer 10 mm van het lichaam worden geplaatst. Zonder deze afstand – bijvoorbeeld wanneer een telefoon in een zak naast het lichaam zit – zou de blootstelling ( SAR ) ongeveer het dubbele zijn van wat de veiligheidsspecificaties zeggen. De titel van Gandhi’s meest recente  paper , gepubliceerd door de IEEE, de Electrical Engineering Society, in april beschrijft het probleem:

• “Microgolfemissies van mobiele telefoons overschrijden de veiligheidslimieten in Europa en de VS wanneer ze op het lichaam worden aangeraakt”.

In zijn  paper  benadrukte Mild dat de blootstelling toeneemt wanneer een telefoon in beweging is terwijl deze stand-by staat:

• “Als een persoon de telefoon in een zak draagt ​​en zich door een stad verplaatst, wordt de telefoon bijgewerkt wanneer ze een nieuw gebied van het basisstation betreden, en dit kan tot eens in de paar minuten gebeuren, afhankelijk van of u zich in het stadscentrum bevindt. of in een buitenwijk. Voor [die] regelmatige updates werken de gsm-telefoons op volle kracht.”

Een later  onderzoek  door Damiano Urbinello en  Martin Röösli  van de Universiteit van Basel toonde aan dat de blootstelling nog groter is wanneer een telefoon zich in een bewegend voertuig bevindt, of het nu een auto, trein of bus is.¹ Ze voorspelden dat smartphones de blootstelling waarschijnlijk zouden verhogen omdat ze vereisen “regelmatige locatie-updates”.

Er moet nog veel worden opgehelderd. Urbinello en Röösli schreven:

• “Er is dringend behoefte aan een meer grondige beoordeling van de invloed van persoonlijke blootstelling aan RF-EMF op iemands telefoon in stand-bymodus.“

Dat was zes jaar geleden. Sindsdien zijn er weinig of geen vervolgstudies geweest. “Ik ben niet op de hoogte van verder onderzoek,” vertelde Röösli aan Microwave News. De belastingen zijn “vrij variabel en de hoeveelheid uplink kan afhangen van het type mobiele telefoon, het netwerk, de provider en de geïnstalleerde apps”, zegt Röösli. “Vooral push-functies zullen naar verwachting de hoeveelheid uplink in de standby-modus vergroten.”

Telefoons in zakken onder de taille

Houden jongvolwassenen hun mobiele telefoons in hun zak? Li wijst op een onderzoek uit 2017 van Mary Redmayne onder Australische vrouwen van 15 tot 40 jaar, waaruit bleek dat de meerderheid hun mobiele telefoon routinematig in een zak onder het middel stopte. Wat vooral opvalt, is dat de jongste vrouwen dit het vaakst doen. Ze meldde ook dat 96% van de vrouwen hun telefoon overdag op stand-by laat staan; ’s nachts is dat 83%.

In een e-mail zei Redmayne dat ze geen informatie heeft over waar jonge mannen hun mobiele telefoons bewaren, en dat ze niemand kent die onderzoek heeft gedaan.

In veel landen neemt het aantal darmkanker onder jongeren toe

Over de hele wereld worden toenames van colorectale kanker onder jongeren gemeld, niet alleen in de VS, ook in veel Europese landen, maar ook in Australië en Nieuw-Zeeland. Nog maar een paar weken geleden  meldde het IARC dat tussen 2008 en 2015 de incidentie van colorectale kanker onder 20-29-jarigen met ongeveer 18% per jaar toenam in Denemarken, 8% in Australië en 4% in Ierland . Terwijl het risico afnam in Canada en Noorwegen, steeg het percentage rectumkanker in die landen met respectievelijk 3,5% en 10,6% per jaar.

In  The Lancet – Gastroenterology & Hepatology  adviseert het IARC-team:

• “Hoewel de incidentie van darmkanker bij volwassenen onder de 50 jaar laag blijft in vergelijking met oudere leeftijdsgroepen, zijn onze resultaten zorgwekkend en onderstrepen ze de noodzaak van actie om de stijgende ziektelast in jongere cohorten tegen te gaan.”

Eveneens in mei rapporteerde een tweede groep onderzoekers soortgelijke trends in 20 Europese landen in het BMJ-tijdschrift Gut . Het aantal gevallen van darmkanker onder 20- tot 29-jarigen is tussen 2004 en 2016 gemiddeld met 7,9% per jaar gestegen. Het effect neemt af met toenemende leeftijd: de stijging was 4,9% voor de 30- tot 39-jarigen en 1,6% voor de 40- tot 49-jarigen.

In 1990 was dat 0,8 gevallen per 100.000 Europeanen van 20 jaar. In 2016 was dat 2,3/100.000. De grote sprong kwam pas onlangs: van 1990 tot 2004 steeg de incidentie met 1,7% per jaar, maar van 2004 tot 2016 steeg het tot 7,9% per jaar.

Li: Een plausibele verklaring

“Mijn hypothese zou fout kunnen blijken te zijn,” geeft Li toe, “maar deze mogelijke verklaring is aannemelijker dan welke andere huidige hypothese dan ook.” Mensen moeten bewust worden gemaakt van de mogelijke risico’s, zei hij, zodat jonge volwassenen kunnen beslissen of ze voorzorgsmaatregelen moeten nemen en onderzoekers van dikkedarmkanker de feiten kunnen wegen.

In de afgelopen 20 jaar heeft Li, werkzaam bij Kaiser Permanente in Oakland, Californië, een aantal baanbrekende onderzoeken uitgevoerd naar de effecten van radiofrequente EMF. In 2001 rapporteerde hij dat vrouwen een zesvoudig verhoogd risico op een miskraam hebben bij blootstelling aan magnetische velden boven 16 mG (= 1,6 µT) (zie MWN, M/J01 en J /F02 ). Dit vroege werk werd ondersteund door anderen en er zijn nu minstens zeven onderzoeken die wijzen op een risico op een miskraam door EMV.

In andere projecten heeft Li aangetoond dat magnetische velden de kwaliteit van menselijk sperma kunnen beïnvloeden en dat prenatale blootstelling aan EMV kan leiden tot astma en obesitas bij kinderen .

Soortgelijke trends in Canada

31 juli 2019. Nieuwe gegevens die vandaag zijn vrijgegeven, laten dezelfde trend zien voor mannen en vrouwen in Canada. Het aantal gevallen van colorectale kanker daalt bij 50-plussers en stijgt bij 50-plussers. Zie de volgende  afbeeldingen :

Jama Open Netwerk

Deze resultaten zijn gepubliceerd in JAMA Open Network. Het blad is vrij toegankelijk.

____________________________________________________________________________________________

Dikkedarmkanker blijft stijgen bij jonge mensen

2 maart 2023

De American Cancer Society meldt: “Ondanks de aanhoudende algemene achteruitgang, wordt colorectale kanker steeds vaker gediagnosticeerd op jongere leeftijd, in een verder gevorderd stadium en in de linker dikke darm/rectum.” … “Dit weerspiegelt veranderingen in het onderliggende ziekterisico van onbekende etiologie.”

De nieuwe statistieken verschijnen in  CA: A Cancer Journal for Clinicians.
Het  blad  is vrij toegankelijk. Dit zijn de conclusies:

CONCLUSIES

• ondanks de grotere effectiviteit van screening voor de laatste. Dit is waarschijnlijk te wijten aan veranderingen in het onderliggende ziekterisico van onbekende etiologie. Bovendien blijven er opvallende verschillen tussen etnische groepen en regio’s, met een sterftecijfer onder Alaska Natives dat bijna vier keer zo hoog is als dat van niet-Spaanse blanken. Hoewel een aanzienlijk deel van de sterfgevallen door darmkanker kan worden voorkomen met screening, zijn vier op de tien Amerikanen van 45 jaar en ouder niet actueel, waaronder de helft van de Californiërs. Preventieve medische controles zijn bijzonder laag bij jongeren en bij mensen zonder ziektekostenverzekering.